mércores, 18 de decembro de 2019
A tradición de cantar os reis
Unha tradición habitual do Nadal era ir
cantar polas casas. Grupos de mozas, mozos, nenas e nenos percorrían a
aldea ou parroquia cantando panxoliñas, romances...transmitidos oralmente de xeración en xeración. A cambio do seu cantar
solicitábase o aguinaldo, xeralmente en especie (viño, chourizos,
touciño, doces, lambetadas, etc.), que despois consumían todos xuntos
facendo una festa ou foliada.
En Nadal
cantábanse panxoliñas ou nadais, en Fin de Ano as Xaneiras, Manueis ou
Aninovos e a véspera de Reis os cantares de reis ou aguinaldos.
Consideramos fundamental manter vivas as nosas raíces, por iso e para que este patrimonio non esmoreza, a rapazada de Infantil e as súas familias, saímos cada ano a cantalos reis polos arredores da escola, tentando recuperar esta fermosa costume.
Consideramos fundamental manter vivas as nosas raíces, por iso e para que este patrimonio non esmoreza, a rapazada de Infantil e as súas familias, saímos cada ano a cantalos reis polos arredores da escola, tentando recuperar esta fermosa costume.
COÑECES O APALPADOR?
O Apalpador é un xigante carboeiro
que descende
das devesas na noite do 24 ou 31 de decembro, segundo a zona, para
visitar ás nenas e nenos, tocándolles no ventre para ver se comeron
abondo
durante o ano, deixándolles unha presada de castañas. Ás veces déixalles
algún regalo de madeira feito por el. Deséxalles que teñan un ano novo
cheo de felicidade e
fartura, e murmúralles “así estexas todo o ano”.
Na montaña lucense, principalmente, nos vales do Cebreiro, Courel,
Louzara e Ancares, é onde pervive a figura deste vello e rexo carboeiro
que apalpa a barriga dos nenos e nenas. Apalpador, Apalpa-Barrigas ou
Pandigueiro é o nome que recibe esta pesonaxe que está ligada ás
comarcas de Sarria, Quiroga, Lemos, Terra de Trives e os Ancares, aínda que se está a recuperar en toda Galicia.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)